Als klein meisje vond ik het ‘stoer’ om op plekken waar ik de weg niet kende op onderzoek uit gaan. Op het fietsje, een wijk verkennen, door de straten fietsen en de poortjes opzoeken. Ik noemde dat ‘verdwalen’ en ik vertrouwde er toen al op dat ik weg terug ook weer zou vinden.

Zo zie ik het contact met jou ook, jij bent de weg, jij weet de weg (ook al weet je dat NU zelf nog niet). Jouw weg is uniek en je kan soms het gevoel hebben dat je ‘de verkeerde weg’ bent ingeslagen.

Wat als ik jou vertel dat dit precies de weg is waar je hoort te zijn? Dat ‘de juiste weg’ niet meer is dan een illusie? Een plek tussen je oren die in de realiteit niet bestaat? Die stem die jou vertelt dat je die verkeerde weg bent ingeslagen, vind ik sowieso een interessant figuur, maar dat komt later nog wel (of niet).

Mocht ik jouw pad kruisen, dan is dan niet voor niets en moet dat zo zijn. Je kunt mij zien als een lantaarn langs de weg, een zacht lichtje dat de weg wijst. Niet dat dit licht, ik dus, weet welke kant jij op zou moeten gaan. Dat zou heel gek zijn natuurlijk. Nee, ik schijn slechts mijn licht op jouw weg. Ik belicht of verlicht graag jouw pad met precies dat wat zich aandient.

Ik doe niet aan loslaten, vasthouden of iets ‘een plekje geven’, los van dat het niet iets is wat je écht kunt doen’, kan ik je ook echt niet vertellen hoe dat zou moeten. Vaak hoef je juist niets te doen, daar doe ik dan wel graag aan. één ding weet ik zeker, het mag en kan lichter.

Ik ben aanwezig, stel vragen, luister en hoor tussen de regels door wat er niets gezegd wordt, vaak is dat wat aan het licht mag komen. Dieper, meer verfijnd en met aandacht. Zonder duwen of trekken, het is er al.

JIJ hebt de antwoorden, ook als je nu denkt van niet.

Die zin is het waard om twee keer te lezen 😉

Kennismaken? Ik ben benieuwd naar jouw verhaal.

Bewustzijn, zonder ZELF

Hier in huis wonen drie katten en deze drie katten hebben geen weet van een ‘ik’ zoals jij, en ik, dat hebben. Geen zelfbewustzijn, bewust van het zelf, maar wel bewustzijn. En precies dat is waar prachtige antwoorden op jou wachten. Mijn katten zeggen niets maar vertellen zoveel als ik de tijd neem om te luisteren.

Dit zit zo, dieren ervaren de wereld. Een hond, kat of paard voelt pijn, angst, plezier, liefde, honger. Ze nemen het leven waar en ervaren het leven. 

ZIJN zonder verhaal

Dieren ‘zijn’, zonder een verhaal. Een mooi voorbeeld zijn de eenden in de sloot. Als eenden vechten, met elkaar op de ‘vuist gaan’ kwaken ze driftig en vallen elkaar aan. Dit moment stop vanzelf, ze nemen afstand van elkaar een schudden zichzelf uit. Ze schudden de stress letterlijk van zich af en gaan verder met de ‘orde van de dag’. 

Wij mensen gooien hier een gedachte overheen, creëren een verhaal en voor we het weten zitten we vast. Zo ontstaat er ‘onze waarheid’ over een gebeurtenis (en gedoe). 

Terug naar jouw dier!

Jouw dier heeft een geheugen en kan onthouden. Zo kan jouw hond jouw geur herkennen en onthoud een paard een nare ervaring met een trailer. 

De combinatie van bewustzijn, geheugen en gevoel maakt dat je hier op af kunt stemmen. Regelmatig hoor ik, na het delen van informatie die ik van het dier ontvang, ‘eigenlijk wist ik dit al wel’ of ‘ik had zelf ook het gevoel dat ik ……. bijvoorbeeld: de bench op een andere plek neer moest zetten maar begreep niet waarom dat zo was’. 

Als ik mij afstem op jouw dier ontvang ik beelden, gevoelens en ervaringen die ik vertaal naar een tekst die jij kunt lezen en verstaan. Ik kan de context niet duiden, ik ken het verhaal niet, alleen jij kan herkennen en je afvragen hoe het kan dat ik dat op papier heb gezet. Dit is hoe het werkt.

Vergeet het dierlijke instinct niet!

*’Oké, dus als mijn kat aan de bank krabt en ik wil dat liever niet, dan kan jij dat vragen en zorgen dat het stop?’* 

Nee, helaas. Het is magisch en kan veel brengen, maar het is geen magie met een toverstaf. 

Dieren hebben naast alles wat ik hierboven heb geschreven ook hun natuurlijke instinct. Een jachthond ‘moet’ vanuit zijn natuurlijk instinct op jacht en zal het niet laten om een konijn te grijpen, ook als jij daar ongelukkig van wordt. Een kat springt in je gordijnen en zal dat niet laten omdat jij de halen in de stof helemaal ruk vindt. Een konijn knaagt aan spullen en graaft gaten, ook als je tegen hem zegt ‘wil je hier mee stoppen alsjeblieft?’. 

Instinct gaat altijd boven bewustzijn, dat is echt goed om je te beseffen. 

Wel is het zo door jouw dier beter te begrijpen en te luisteren naar wat er in hem/haar leeft, je aanpassingen kunt doen en rekening kunt houden met de behoeftes. Hiermee kan je een situatie veranderen of verbeteren. Een dier weet vaak heel goed wat het nodig heeft en door het aanvragen van een consult kun je hier ruimte voor bieden. 

Even praktisch, hoe gaat dit in zijn werk?

Via het contactformulier kun je met mij in contact komen. Ik stuur je een document waarin uitleg staat over het consult, welke gegevens ik nodig heb en ik deel een aantal voorbeeld vragen die je zou kunnen stellen. Open vragen, zodat je jouw dier de ruimte geeft om zijn/haar verhaal te doen. Ik ontvang de gevraagde informatie en spreek een moment of periode af waarin ik het contact zag leggen.

Ik stem mij telepatisch af op jouw dier, ga in ‘gesprek’ en voorzie jou van een terugkoppeling met antwoorden op jouw vragen. Jij neemt de tijd om het verslag door te lezen en we plannen een moment waarop we telefonisch contact hebben zodat je vragen of andere bijzonderheden kan delen. 

Benieuwd naar de verhalen van jouw dier? Ik geef ze graag een stem.